ప్రధాన కంటెంట్‌కు దాటవేయి

జిమ్మీ అటాక్ - 2

మల్ల కొన్ని నెల్లకు ...

ఇంకో చిన్న కుక్కపిల్ల. యర్రమన్ను రంగు. మూతి నలుపు. టైగర్ సోదరుడే. దీనికి మాత్రం మేం పేరు పెట్టగుడదు అనుకున్న్యాం. టైగర్ చచ్చిపొయినాఁక, కుక్కలు ఎన్నాళ్లు బతుకుతాయి అని కనుకున్న్యా. డాగ్ ఈజ్ ద బెస్ట్ ఫ్రెండ్ ఆఫ్ మ్యాన్ - అంటారు గానీ, మహా ఐతే అది పదీ పన్నెండేండ్ల ఫ్రెండ్షిప్పే - యెంత జాతికుక్కయినా. అందుకే ఈ కుక్క పిల్లను ముద్దుజెయ్యకూడదు అనుకున్న్యాం.

పొద్దన్నుంచి రేడియోలో కామెంటరీ వస్తాంది. ఇండియా-వెస్టిండీస్ క్రికెట్ టోర్నమెంటు. ఇండియా గెలుస్తుందనే అనుకున్న్యాం. ఓడిపోయింది. కారణం జిమ్మీ ఆడమ్స్ బ్యాటింగ్.

ఆ రకంగా కుక్కపిల్లకు జిమ్మీ అని పేరుబెట్టినాం. 'జిమ్మీ వుస్కో' అంటే ఏంబాగుంటాది? వుస్కో బదులు 'జిమ్మీ అటాక్' అంటే బాగుంటాదిగదా, మనకు ఇంగ్లీషు వచ్చినట్టుగూడా కనబడతాదని 'అటాక్' అలవాటుజెయ్యాలనుకున్యాం.

మళ్లో దొంగగొడ్డు వొచ్చి పడబోతాందనుకో, అప్పుడు 'జిమ్మీ అటాక్' అన్యాం. సరైన కుక్కపిల్లైతే గొడ్డును తరమాల గదా? ఊహూఁ! తోక వూపుతా దగ్గరకొచ్చింది. ఇట్ల చెబితే దీనికి తెలీదని, 'వాయమ్మో..దొంగ గొడ్డు..మడి మొత్తం నాశనంజేశ..జిమ్మీ అటాక్' అని ఆగిత్తం జేసి, చెయ్యి జూపి, సత్తవకొద్దీ అరిస్తి. నేను అరిసేకొద్దీ దాని తోక వూపడం, దాని ముచ్చ జాస్తి ఐపోవడం తప్ప, అటాక్ చెయ్యదు గిటాకూ జెయ్యదు. సరే చిన్నపిల్లగదా అని నేనే ఆ దొంగగొడ్డును తరమబోతే నా వెనక పరిగెత్తుతుందిగానీ ముందుకుబోదు. నేను రయ్యన పరిగెత్తితే అదీ రయ్యన యంటబడతాది. నా పరుగుతగ్గితే అదీ తగ్గిచ్చేస్తుంది. గుడ్డిలో మెల్లగా మొరుగుతాది దాని పుణ్యాన.

జిమ్మీని పందిట్లో కట్టేసి మేమంతా మా కొటంలో అన్నానికి కుచ్చుంటే, కూస్ కూస్ మని అల్లల్లాడిపోతాది. గోళ్లతో గడపను బరబరా గీకుతాది. చిన్నపిల్లగదా భయపడతాంది అనుకున్యాం. దాని అరుపులు తట్టుకోలేక ఇంట్లేకి రానిచ్చినాం. మేము తినే గిన్నెల్లో అది మూతిబెట్టకుండా దూరంగా పెట్టాలంటే బర్ర చాతబట్టుకోవాల్సొచ్చింది. దెబ్బలైనా తింటాదిగానీ దూరంలో మాత్రం వుండదు. కొట్టినప్పుడు గట్టిగా కండ్లు మూసుకుంటాది - ఇట్టాటి జీవాన్ని కొడితే మనకే పాపం చుట్టుకుంటాదేమో అనిపిచ్చేటిగా.

దాని సంగటి కోసం వొగ గిన్నె బెడితే, ఆ గిన్నెను నేలమీద పొల్లిచ్చి తింటుంది. ఆ నేల పేణ్ణీళ్లతో అలికిన నేల. గిన్నెలో గాకుండా, పెద్ద బండమీద పెట్టడం మొదులుబెడితిమి. ఆ బండ వొగోసారి యండకు చరచరామంటావుంటాది. అట్టాటప్పుడు..మల్లా గిన్నెలోనే.

వానాకాలంలో ఐతే, వసారాలో మా మంచాలకిందనే యెచ్చగా సంచిపట్ట మింద దాని పడక. వూళ్లోవుండే మిగతా కుక్కలకంటే బలంగా నిగనిగా వుండేది. ఇంటికాడ వున్నెంతసేపూ దాని దెబ్బకు కొత్తోళ్లు ఎవురైనా రావాలంటే భయపడేవాళ్లు.

ఐతే, రాత్రిళ్లు అన్నం తిన్న్యాక మేము మంచాలమింద పండుకోని రేడియోలో నాటికో చిత్రసీమో హరికథో యింటావుంటామనుకో..మాకోసం అన్నిట్టుగా ఐదు నిమిషాలు సంచిపట్టమింద పండుకుంటాది. ఐదు నిముషాలకు, గంటకొట్టినట్టు లేసి నిలబతాది. ఏదో మరిచిపోయినదాని మాదిరి అటు వీరబల్లెపక్కకో ఇటు మాదిగపల్లెపక్కకో తిరిగి మొరుగుతాది. ఏదో పనిబడినదాని మాదిరిగా రయ్యఁమని పోతాది. తోటకు కావిలి?

పోయినపోవడం మల్లా ఎప్పుడొస్చాదో, దానికే తెలియాల. వొగోసారి రెండుమూడ్రోజులు కనబడదు. ఇంటికొచ్చేటప్పుటికి దాని ఒళ్లంతా కాట్లు, దెబ్బలు, పిడుదులు.

ఈ రకంగా, ఆఖరికి గజ్జి కూడా తెచ్చుకునింది. బొచ్చు ఊడిపోయి, చర్మం కనబడతా గబ్బుగబ్బుగా తయారైంది. నిగారింపు మాయమై కండ అనేదే కనబడకుండా సన్నబడిపొయ్యింది. అన్నం తినేదానికి మాత్రం వచ్చేది. అది వచ్చిందే అన్నంకోసం గదా అని పెట్టేవోళ్లు అమ్మా అవ్వా. గుర్తుబట్టేదానికే వీల్లేకండా అయ్యింది. సచ్చిపోతుందేమో అనుకున్యాం.

ఒకనాడు, ఇంటికిరాఁగానే ముందు అన్నంబెట్టకుండా, ఒళ్లంతా నీళ్లు చిలకరిచ్చి, గబ్బుమందు (గమాక్సిన్) మెత్తినాం. రోజూ ఇంటికి రాబట్టింది. ఆ మాదిరి వర్సగా నాలుగైదు సార్లు చేసేగొదికి, అంతా రెండు వారాల్లోపల్నే దాని గజ్జి మొత్తం తగ్గిపోయింది. పిడుదులు రాలిపొయినాయి. కండబట్టింది. పొంగి నిగారింపుకొచ్చేసింది. తిరుక్కున్న్యాక, మల్లా ఇంటికి రావడం మానేసింది.

'ఓయమ్మ నీ కుమారుడు ...' అన్నిట్టుగా, మా జిమ్మీ గుఱించి అప్పుడప్పుడూ చెప్పేవాళ్లు వూళ్లో జనాలు. ఆ తరవాత నేను ఆం.ప్ర. బాలుర గురుకుల పాఠశాల (ముక్కావారిపల్లె)కు పోవడంతో జిమ్మీ సంగతులు నాకు పెద్దగా తెలీలా. ఐతే అది చాన్నాళ్లు బతికింది. సెలవుల్లో ఒకసారి ఇంటికొచ్చింది. మా అవ్వ చెప్పిందాక అది జిమ్మీ అని నేను గుర్తుపట్టలా. జిమ్మీ అని పిలిస్తే అది వున్నచోట్నుంచి కదలకండా తోకమాత్రం వూపింది.
(అంతే!)

కామెంట్‌లు

sunita చెప్పారు…
Baagundi!!!
రవి చెప్పారు…
జిమ్మీ అటాక్ అన్నందుకు, కడాకు మీ మిందనే అటాక్ చేసిందన్నమాట.
మా ఇంట్లో టామీ, మా ఇంట్లో అన్నం తిని, ఇంకొకరింటికి కాపలా కాస్తా ఉన్నింది. అయితే వాళ్ళింటి ముందర రోడ్లో లారీ మీదెక్కి చచ్చిపాయె.
కడప యాసతో చాలా బాగా అటాక్ చేసారు.కృష్ణాష్టమి శుభాకాంక్షలు
ఇంకో చిన్న కుక్కపిల్ల. యర్రమన్ను రంగు. మూతి నలుపు. టైగర్ సోదరుడే.. super opening. Very good.
కొత్త పాళీ చెప్పారు…
కొన్ని చోట్ల మాండలికం మందగించింది, ముఖ్యంఘా క్రియా రూపాల్లో.

ఈ బ్లాగ్ నుండి ప్రసిద్ధ పోస్ట్‌లు

బయటోళ్లకు జెప్పే కతగాదు

ఇది కత గాదు. వొక్కటంటే ఒక్క మాట. అంతే. బోయోళ్లెంగటసామి గుమ్మనాగని నాయనతో అన్నె మాట. చానా చిన్న మాట. నేను పుట్టక ముందెప్పటిదో చాన్నాళ్లనాటి మాట. భట్టుపల్లె జనాలు వాళ్ల బిడ్డలకూ, బిడ్డల బిడ్డలకూ గూడా చెప్పుకుంటానేవుంటారీమాటను పిట్టకత మాదిరిగా. ఈ మాటను యిని ఫక్కుని నవ్వి మరిసిపోతే పోవచ్చు. అదీ మంచిదే. మరిసిపోకండా గుర్తుబెట్టుకుంటే యింగా మంచిది. ఇంతకూ కతేందంటే ... వొకనాటి పొద్దునపూట భట్టుపల్లెలో ఛఱ్ఱఛఱ్ఱామని గాస్చాండాదంట యండ. ఆ యండలో దోవ పక్కన వొక బండమింద ఒక్కడే కుచ్చోనున్న్యాడంట బోయోళ్లెంగటసామి. గుమ్మనాగని నాయన ఆ దోవన పోతాపోతా యంగటసామిని సూశనంట. గుమ్మనాగడు మా సిన్నప్పుడు మా మడికాడ జీతగాడుగా వున్న్యాడులే. ఆ గుమ్మనాగని నాయన. సూసిన ముసిలోడు గొమ్మునుండకండా, "యేల నాయనా యండలో గుచ్చోనుండావే.." అన్న్యాడంట. దానికి యంగటసామి - తలకాయ గూడా తిప్పకండా, "నువ్వు జెప్పలేదనీ, **గానివి" అన్నెంట. ఇంతేబ్బా కత! పిట్టకొంచెం కూతఘనం అన్నిట్టుగా ఈ పిట్టకతలో తోడుకున్నోళ్లకు తోడుకున్నెంత. అంత యండ కూడా లెక్కలేనంత ఆలాశనలో వుండాడు. బాధలో వుండాడు. ఎవురిమిందనో దేనిమిందనో కోపంలో వుండాడు. యండలో బండమింద క

రాధ కోసం వొగపారి సూడొచ్చు

చిన్నాయనతో తిరగాల్నేగానీ బలే నవ్వుకోవొచ్చు. అంత తమాసాగా మాట్టాడే మనిసి ఇంగెవురూ వుండరేమో. యండాకాలం సెలవలు ఇంగా నలభై రోజులుండాయి. సెలవల తరవాత మనం ఐదోతరగతి. పొద్దన్నే బువ్వాగివ్వా తిని, తీరుబడిగా రోంచేపు పెద్దతోటలో తిరిగి, మజ్జాన్నంగా మూలపల్లెకు బయల్దేరినాం. అప్పిరెడ్డితాతోళ్ల వడ్లమిషన్ కాడ రాయచోటి బస్సెక్కి కుచ్చున్న్యాం. బస్సు సోమారంవడ్డెపల్లె దాటినాఁక చిన్నాయన మా ఇద్దరికీ టిక్కట్ తీసుకున్న్యాడు. నాదీ ఫుల్ టికట్టే. ఆమాటా ఈమాటా మాట్లాడుకుంటా వుండగా బస్సు ఏరు దాటింది. నేను కిటికీవార కూచ్చోని, చెట్లూ కొండలూ యనక్కు పోయేది చూస్తా వుంటి. బస్సు ఏరు దాటి వడ్డెపల్లెలో నిలబడింది. పల్లె మొగసాల తార్రోడ్డు నుంచి పడమటగాపోయే ఒక మట్టిబాటను చూపిచ్చి, "ఈ బాటెమ్మడీ పోతే మూలపల్లె వస్సాది" అన్న్యాడు. రాయచోటికి నేను మస్తుగా పొయ్యిన్యాగానీ అసలు ఆడొక బాటుందనే సంగతే సరిగా చూళ్ల్యా. "నిజ్జంగా?!!!" "నిజ్జంగానే" "ఐతే రాయచోటికెందుకూ? ఈణ్ణే దిగుదాం పట్టు." "ఈడ దిగితే మనం ఎక్కాల్సిన సర్వీసు వొకటే. నటరాజా సర్వీస్." "ఓహో..." "పూర్వం బస్సుల్యాడియ్యి?! అంత

న త్వం శోచితుమర్హసి!

మూడు నెలల క్రితం ఈ రచనను అందంగా ముస్తాబుచేసి ప్రచురించినందుకు ఈమాటవారికి కృతజ్ఞతలు. మాంచి నిద్దట్లో వుండఁగా దవడకింద సురుక్కుమనింది. ముల్లుగర్ర [ 1 ] తో బొడిసినట్టు. దిగ్గున లేసినిలబడబోయి తలుగు [ 2 ] ముందరకాళ్లకు తగులుకోని దభీమని యడంపక్కకు పడిపొయ్‌నా. పెద్దపాటు. నా దవడ కిందినుంచి ఒక గుఱ్ఱపుటీగ యనక్కు తిరిగిసూడకండా అలికిడే లేకండా ఎగిరిపాయ నామింద అలిగినట్టు. ఈగ ఎగిరిపోయినదిక్కు మోరెత్తి [ 3 ] సూద్దామంటే మొగదాట్లో [ 4 ] యిరక్కపోయుండాది నా యనక్కాళ్లలో యడమది. ఈగ కుట్టఁగానే ఆ సురుక్కు నాకు తెలీకండానే దాన్నితోలబొయ్యి యనక్కాలు మొగదాట్లో యిరికించుకున్న్యా. కాలు యనక్కు తీసుకుందామంటే పక్కటెమకల్లో నొప్పి. ఊపిరి బిగబట్టి, నొప్పినీ బిగబట్టి రోంతసేపు నిమ్మళంగా అట్టే పండుకొన్న్యా. యండాకాలం. సాయంత్రం బిగిచ్చిన గాలి - నడిరేతిరి దాఁకా కదల్నేల్యా. మా రామునికి, రాముని పెండ్లానికిగూడా నడిరేయిదాఁక నిద్దరబట్టలా. గాలితోలినా తోలకపోయినా వాళ్లకు అంత తొందరగా నిద్దరబట్టదులే, మొన్నీమధ్యనేగదా మా రామునికి జతకుదిరింది. నడిరేయి దాటినాంక మొగుడూపెండ్లాలిద్దురూ దోమతెర తీసి టార్చిలైటేసి మంచం దిగొచ్చి నాకూ నా జతగాడు కోడె